عشق جانان جان دهد، قهرش بجان باید خرید
در فـراقش شورش و غـوغایِ دل بایـد شـنید
دل گـرفتـارِ کمـندِ پـر شکنجِ زلـفِ اوسـت
زیر تار هـر شکنجـش صـد جهـان آیـد پدیـد
گرچه آن شیرین سخن ازحال زارم فارغ است
بازتاب گـرمی اش دنیـای جان سازد جدیـد
همچو تـاری بستـه ام در تـار و پـود عهـد او
جان و تن کـردم فـدا، آری ز تن بـاید رمیـد
گـوهـری بـارد ز چشـمم هر زمان با یاد یـار
سـیل غـم گشـته روان، ابـرِغمم بارد شـدیـد
عشق مهمان دل است و جان وتن مهمان عشق
از چه رو در حسرتش انگشـت را بایـد گـزیـد
بهمن از جزاو چنان غافل که ازخود بیخودست
طعـمِ اسـتیـلاء یِ این آشفـتگی شـایـد چشـیـد
شعر از دکتر بهمن سلوکی، هوفهایم بتاریخ چهاردهم اکتبر 2013
